Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu’nun bugün Ankara’da düzenlediği maaş artırımı protestosuna katılan öğretmenler, artırımların kâfi olmadığını ve geçinemediklerini lisana getirdi. Vücut eğitimi öğretmeni Ebru Sungar, “Sıcak bir Ankara günü ve bizim cebimiz de sıcak sahiden eksi bakiyede maaşlarlayız. Şu anda şayet en az yüzde 100 artırım yapıldığı taktirde kamu işçileri nitekim nefes alacak durumda. Eğitim işçileri, öğretmenler şu anda yaz tatili periyodunda fakat biz tatilde değiliz zira tatile gidecek paramız yok. Elimde bir kira şemsiyesi var. Siz isterseniz maaşı 30 bin liraya yapın, bunun aslında yarısı barınmaya gittikten sonra geri kalanıyla çocuk mu okutalım, beslenelim mi, toplumsal hayatımızı mı sürdürelim, çocuklarımızın eğitimine mi bakalım neye bakalım” dedi.
Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu, bugün Ankara’da konfederasyonun genel merkezinde maaş artırımlarını protesto etti. Protestoya katılan Birleşik Kamu-İş Genel Mali Sekreteri Hasan Kütük, vücut eğitimi öğretmeni Ebru Sungar ve öğretmen Doğan Dağdelen memur maaşlarını ANKA Haber Ajansı’na kıymetlendirdi. Birleşik Kamu-İş Genel Mali Sekreteri Hasan Kütük, şöyle konuştu:
“HER GEÇEN GÜN GÖZÜMÜZÜ ARTIRIM YAĞMURUNA AÇTIK”
“Şu anda 40 yıldan fazla öğretmen olarak görev yapan bir devlet memuruyum. 15 Temmuz’da bizim şu andaki maaş bordrosu da elimdedir. Bu maaş bordrosuna nazaran; benim bu 40 yıldan fazla hizmetin karşılığında maaşım 17 bin 645 lira 42 kuruş. Bunun da şu anda bin 80 lirası toplu mukavele primi dediğimiz bu sendika üyelerine verilen bir sayı. Onu çıkardığımız vakit benim şu andaki maaşım 16 bin 565 lira 16 kuruş. Bu hususta kamuoyunda biraz algı, farklı kıymetlendirme ve vakit zaman yanıltma oluşuyor maaşlarımızdaki artış ve maaşlarımızla ilgili. Bu maaşlarımız üzerine vakit zaman eş parası, çocuk parası, uzman öğretmenlik, baş öğretmenlik, idarecilik üzere birtakım ek misyonlar eklenerek kamuoyuna bu maaşlar farklı yansıtılıyor. Oysa devletin resmi bordrosundaki benim maaşım budur. Haziran ayına baktığımızda, haziran ayındaki maaşım 14 bin 92 liraydı. Yani o çıkardığımız vakit benim şu andaki maaşımdaki artık 2 bin 472 lira. Bahsedilen o 8 bin lirayı da şimdi maaşlarımıza yansımadığı için onları şimdi alamadık.
Her geçen gün gözümüzü artırım yağmuruyla açtık. Mecburî besin unsurlarına bilhassa konut kiralarının çok önemli biçimde yükseldiği bir yerde vergidir, KDV’dir, malların üzerine fiyat artışlarıdır aslında biz aldığımızdan çok daha fazlasını şu anda maalesef harcar duruma gelmiştir. Bütün yapılan araştırmalarda yoksulluk hududunun en az 32 bin lira olduğu bir yerde toplam o 8 bin lirayı dahi bunun üzerine koysak benim maaşım 24 bin liraya gelecek. Türkiye standartlarında sahiden hayat şartlarının bu kadar sıkıntı olduğu bir devirde insanların muhtaçlıklarını karşılama noktasında harika düşündürücü bir sayı. Şunu diyoruz; bizim bugün yaşadığımız bu düşüncelerde, zorluklarda bu ülkede iki tane kurum çok değerli ve sorumludur. Bunlardan bir tanesi iktidarın isteğine talebine nazaran adeta sipariş üzerine enflasyon sayılarını açıklayan TÜİK’tir. Bir oburu de şu anda 10 yıldan fazla kamu işçilerinin ve emeklilerin geleceğini ilgilendiren kararlara imza atan hükümetle, iki yılda bir ismi toplu mukavele olan ancak bir ortada tiyatronun, oyunun sonucunda bize bu hayatı fiyat artışlarıyla kendilerine nazaran aldık dediği artırımlarla reva gören yetkili konfederasyondur. Buradan da bu iki kurumun yaşadığımız sıkıntılardaki en kıymetli etken olduğunun dikkatini çekmek istiyorum.
“SICAK BİR ANKARA GÜNÜ VE BİZİM CEBİMİZ DE SICAK. NİTEKİM EKSİ BAKİYEDE MAAŞLARLAYIZ”
Beden eğitimi öğretmeni Ebru Sungar ise şunları söyledi:
“Bugün 15 Temmuz maaş günü, artırımla verilen yeni maaşlarımız lakin artırımlardan evvel daha artırımlı maaşlar ödenmeden üstünden vergiler alınan maaşımız diyebiliriz. Sıcak bir Ankara günü ve bizim cebimiz de sıcak hakikaten eksi bakiyede maaşlarlayız. Şu anda şayet en az yüzde 100 artırım yapıldığı taktirde kamu işçileri nitekim nefes alacak durumda. Bir bayan, anne olarak öncelikle şunu söylemek istiyorum; bu ülkede daima annelerin karnı tok. Annelerin özel masrafları yok, anneler tatile gitmiyor, annelerin toplumsal hayatlarından kısıtlıyor zira daima çocuklar için bir şeyler yapmaya çalışıyor. Bugün burada olma nedenimiz de kamu işçilerine rüşvet olarak seçim sürecinde vadedilen lakin onun üzerinden kırpılarak, öncesinde onun üzerinden vergiler kesilerek bugün yeniden bize eksi bakiyelere ve hasebiyle da açlık sonundaki maaşlara terk edilen işçiler olarak bugün burada sesimizi tüm Türkiye’ye duyurmak istiyoruz.
“EĞİTİM İŞÇİLERİ ŞU ANDA YAZ TATİLİ DEVRİNDE LAKİN BİZ TATİLDE DEĞİLİZ. ZİRA PARAMIZ YOK”
Asgari fiyat 20 lira ‘Oh ne hoş ne kadar artış yapıldı.’ Ancak 30 lira bile yapılsa bir kez market alışverişlerimiz, besin alışverişlerimiz bile 1 kilo çay 120 lira. Bugün sorun bakalım üst seviye yöneticilere, bürokratlara, ülkeyi yönetenlere biliyorlar mı? Onlara bir sorun bir ekmeğin, bir çayın fiyatını sorun. Konutumuza iki tane üç çeşit peynir alabilecekken, bir çeşit ve onun markette arayıp da en düşük fiyatta olanını sorun. Bu verilen artırım artışlarının yanında bizim elimize geçen maaşların nasıl eridiğini sorun. Eğitim işçileri, öğretmenler şu anda yaz tatili periyodunda lakin biz tatilde değiliz zira tatile gidecek paramız yok. Elimde bir kira şemsiyesi var ve şu anda en az iki çocuklu bir ailenin yaşayabileceği standartta, kiraların 15 binden aşağıya kiralık mesken yok. Siz isterseniz maaşı 30 bin liraya yapın, bunun zati yarısı barınmaya gittikten sonra geri kalanıyla çocuk mu okutalım, beslenelim mi, toplumsal hayatımızı mı sürdürelim, çocuklarımızın eğitimine mi bakalım neye bakalım?”
“BU ÜLKENİN GELİRLERİNİN DAĞILIMINA BAKTIĞINIZ VAKİT YANDAŞLARA AKTARILAN, SERMAYEYE AKTARILAN BÜTÇELERDEN MAALESEF İŞÇİYE YALNIZCA YOKSULLUK VE AÇLIK KALIYOR”
26 yıllık öğretmen ve müdür yardımcısı olan Doğan Dağdelen de reaksiyonunu şöyle lisana getirdi:
“Bildiğiniz üzere temmuz ayı maaş artırımlarının açıklandığı ay, bugün 15 Temmuz ve artırımlı maaşların alınması gereken ay aslında. Lakin maalesef ki ‘keyfimin kahyasına danıştım ve ben bildiğim üzere yaparım’ anlayışı sonucunda evvel artırımlar açıklanıyor sonrasında Meclis’in onayına sunuluyor noter misali. Bu halde de işçinin, kamu işçilerinin, emeklilerin, personellerin yanı bu ülkede insan onuruna yakışan bir biçimde ömrünü sürdürmeye çalışanların hakları hiçe sayılarak, kendi istedikleri üzere, ben ve keyfimin kahyası bilir anlayışıyla verilmiş olan artırım oranları maalesef ki paklık hususlarına, besin hususlarına, konut kiralarına, KDV oranlarına gelen artırımların çok altında kalıyor. Bahsedilen artırımlar palavra olarak tarihte yerini alıyor. Maalesef bizlerde hayat çabasını, hayata tutunma gayretini sürdürme gayreti içerisinde kalıyoruz. Bugün baktığınız vakit ne emekli halinden şad ne esnaf ne memur ne öğretmen hiç kimse maalesef hak ettiği karşılığı alamıyor. Bugün ülkenin gelirlerinin dağılımına baktığınız vakit yandaşlara aktarılan, sermayeye aktarılan bütçelerden maalesef işçiye yalnızca bir yokluk, yoksulluk ve açlık kalıyor.
“EN DÜŞÜK MEMUR MAAŞI 22 BİN LİRA OLACAK DENİLDİ MAALESEF O DENLİ DEĞİL”
Ben daima şu örneği veriyorum; hastaneye gidiyorsunuz, Sayın Cumhurbaşkanı ve Sağlık Bakanı diyor ki ‘Hastaneler fiyatsız.’ Evet hastaneye gidiyoruz bizden fiyat alınmıyor lakin eczaneye ilaç almaya gittiğimizde muayene fiyatı ödüyoruz. Tıpkı oradaki hile maalesef memur maaşlarında da tıpkı halde ortaya çıkmış durumda. En düşük memur maaşı 22 bin lira olacak denildi maalesef o denli değil.
“MAALESEF BUGÜN KAMU İŞÇİLERİ ‘GEÇİNEMİYORUM, YAŞAYAMIYORUM’DAN DA FAZLA SÜRÜNMEYE MAHKUM EDİLMİŞ DURUMDA”
Bugün konut kiraları 15 bin lirayı bulmuş. Konut sahipleriyle kiracılar birbirlerini yer hale gelmiş. Tıpkı hile metoduyla ‘Biz yüzde 25 ile sınırlandırdık’ diye söyleyerek işin içinden çıkmaya çalışıyorlar. Bugün yoksulluk hududu 34 bin lirayı bulmuş en düşük devlet memuru maaşı 22 bin lira olsa ne olur? 50 bin lira olsa ne olur? 50 bin lirayla bugün bu artırım oranını kamu çalışanlarına, emekliye 7 bin 500 reva görenlere 50 bin lira aylık verelim geçinebilecekler mi nasıl geçinecekler bize anlatsınlar. Ondan sonra biz de diyelim ki; biz haksızlık ediyoruz biz hakkımızı alıyormuşuz diye söyleyelim. Maalesef bugün kamu işçileri ‘geçinemiyorum, yaşayamıyorum’dan da fazla sürünmeye mahkum edilmiş durumda.”