‘TEK ÇOCUKLAR DAHA FAZLA YÖNLENDİRİLMELİ’
Her çocuğun kişisel özellikleri farklıdır. Tek çocuk olmak, bir çocuğun gelişimini olumsuz etkilemek zorunda değildir. Tam tersine belirleyici olan kısım ebeveynlerin tavrıdır zira bir çocuğun gelişiminde en kıymetli faktördür. Tek çocuk olmak çocukların ebeveynlerinden daha fazla ilgi görebileceği ihtimalini arttırıyor olsa da, bu her vakit bencilliğe yahut bencilliğe yol açmaz. Tek çocuklar, daha fazla toplumsal bağlantılarda desteklenmeli ve toplumsallaşmaları açısından daha fazla yönlendirilmeleri gerekebilir.
Diğer bir yandan “Bireysel Psikoloji” teorisine nazaran, tek çocuğun kendine has bir grup problemleri olduğu lakin burada yaşanmakta olan rekabetin, ortamda rakip olarak diğer kardeş bulunmadığı için babaya karşı yaşandığı görüşündedir. Buna nazaran anne tarafından şımartılan çocuk, anneyi kaybetmekten korkar ve ‘anne karmaşası’ olarak isimlendirilen mekanizmayı geliştirerek bu tarafta babayı aile fotoğrafından atmaya çalışır. Dikkat merkezi olmayı sırf kendi hakkı olarak gören tek çocuk, bunun aksinin yaşandığı durumlarda son derece zorluk çeker. Bu sebeple pozisyonunu tehlikeye sokmamak için kendinden sonra gelen bir kardeşe sahip olmayı hiçbir formda istemez.
‘DİĞER ÇOCUKLARA NAZARAN FARKLARI OLABİLİR’
– Tek çocuklar birtakım şeyleri kendi başına yapmayı daha rahat öğrenebiliyorlar.
– Tek çocuklar daha mükemmeliyetçi yetiştirilebiliyorlar.
– Tek çocuklar ebeveyne daha bağımlı olabiliyorlar.
– Tekrar anne babanın da tavrına bağlı olarak kimi tek çocuklar daha süratli sorumluluk sahibi olabiliyor, kendisi ile vakit geçirmeyi daha kolay öğreniyor.
– Tek çocuklarda çoklukla benlik arayışı, çekingenlik ve içe kapanma durumu ön planda olabilir.
‘EBEVEYN-ÇOCUK BAĞINDAKİ KALİTE ARTIYOR’
Uzman Klinik Psikolog Kaan Üçyıldız, ”Tek çocukların toplumsal marifetler, karakter ve ahenk açısından iki çocuklu ailelerin çocuklarına emsal özellikler gösterdikleri, çok kardeşli daha geniş ailelere oranla bu iki kümenin daha avantajlı olduğu görülmektedir. Bu durum, ebeveyn-çocuk bağındaki kalitenin kıymetine vurgu yapmaktadır. Ebeveynlerle geçirilen birebir ve kaliteli vaktin çocuğun zihinsel kapasitesinin gelişmesine ve daha olgun davranış kalıpları edinmesine yardımcı olur. Lakin ebeveynlerinden gereğince ehemmiyet görmemiş tek çocukların olumsuz davranışlar ve kişiliğe olumsuz yansıdığının unutulmaması gerekir” dedi.